қорқай

зат. жерг. Ақан ау. Ертеде, жас кезінде, жаз бойы талай дауылдарға, қыс бойы қ о р қ а й м е н ығысқа ұшырап, Бакуден шығыпты (С.Хайдаров, Теңіз самалы, 31). Солтаң басқан бишара әке болса, қыс қ о р қ а й, жаз жәркеуде қазақорыстардың ақаны мен ауында жүретін (Бұл да, 87).